Τα έχουμε ξαναπεί, αυτό το καλοκαίρι θα το περάσουμε (και) στην Τεχνόπολη. Οι αφορμές δεν είναι λίγες, αλλά η πιο κοντινή στο ημερολόγιο είναι το double bill του Pan Pan και του MAZOHA (εισιτήρια θα βρεις εδώ). Και ποιος ξέρει; Μετά από αυτή το τέλος του κόσμου ίσως να φαίνεται στα μάτια μας πιο λυρικό (αν δεν μας βρει κατά τη διάρκεια του live).

Αν και το stage βαραίνει ήδη με προσδοκίες καθώς πριν μερικές εβδομάδες ο MAZOHA κυκλοφόρησε την πιο ολοκληρωμένη έως τώρα δουλεία του, με ένα τίτλο που συνεχίζει το εσχατολογικό του όραμα, «Ας τους σκοτώσουμε όλους και μετανιώνουμε ύστερα» (Inner Ear) και ο Pan Pan εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον στροβιλίζεται στη δίνη της «Ανισόπεδης ντίσκο», το σουξέ από τη «Φαντασμαγορία Τρία».

Ετοιμάσου για synths, πανκ και μαγικό ρεαλισμό ο οποίος σου σκάει από το πουθενά την ώρα που κοιτάς στον πίνακα ανακοινώσεων της πολυκατοικίας πόσα έχεις να δώσεις για τα κοινόχρηστα. Αν όμως αυτό δεν αρκεί, σου δίνουμε μερικούς ακόμα λόγους για να βρεθείς στη συναυλία.

1. Γιατί αξίζει να ακούσεις live (αν δεν το έχεις κάνει ήδη) την «Ανισόπεδη Ντίσκο». Όσο προλαβαίνεις πριν ο Pan Pan την αφήσει πίσω του.

2. Καλλιόπη Μητροπούλου. Θα την καταλάβεις από το χαμό που θα γίνει όταν θα ανέβει στη σκηνή. Με παγιέτες ή χωρίς, θα σου ψιθυρίσει τα «Μείνε σε θέλω/Μήνες σε θέλω». Και θα μείνεις.

3. Σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, ο στίχος «30 χρόνια νύστα, χτύπα με σαν ρεύμα στην πίστα» («Χτύπα με σαν ρεύμα στην πίστα», Pan Pan) θα βρισκόταν στο ίδιο τραγούδι με το «Είμαστε σκόρπιοι μα είμαστε πολλοί Μια ξεχασμένη βόμβα έτοιμη να εκραγεί» («Γατάθλιψη», MAZOHA).

4. Αφού αναφέρθηκε η «Γατάθλιψη», μην ξεχάσουμε από τον πρόσφατο δίσκο του MAZOHA και τη «Νεολέρα», και το «Αρενοτίποτα», το οποίο ήδη έχει βρει φιλόξενο χώρο, στους τοίχους της πόλης.

5. Η βραδιά θα έχει και άρωμα Eurovision με τη διασκευή της «Άνοιξης».

6. Είναι όλες αυτές οι αναφορές που υπάρχουν στα κομμάτια, όλες αυτές οι ψηφίδες που σε διαμορφώνουν σήμερα αλλά θυμάσαι καλά ότι δημιουργήθηκαν κάτι πρωϊνά Σαββάτου, που έπινες γάλα με κακάο και παρακολουθούσες παιδικά στην TV.

7. Κάποιοι έχουν ακούσει αργά τη νύχτα να ξεπετάγονται synth μελωδίες μέσα από την υψικάμινο της Τεχνόπολης. Δεν είναι να τους εμπιστεύεσαι γενικά αυτούς τους τύπους, αλλά πού και πού πέφτουν μέσα.

8. Αφού τα ακούς σε κάθε πάρτι, σπιτικό και όχι μόνο, τα κομμάτια του Pan Pan εδώ και δύο χρόνια, γιατί να μην τα ακούσεις και live;

9. Γιατί τον MAZOHA δεν τον προλαβαίνεις με το ρυθμό που κυκλοφορεί νέο υλικό. Κάτι μας λέει ότι σε μερικούς μήνες από τώρα θα φαίνεται παλιό και στον ίδιο το «Ας τους σκοτώσουμε όλους και μετανιώνουμε ύστερα».

10. Κάποιοι στίχοι έχουν έρθει για να μείνουν: «Πες το με τ’ όνομα της γυναικοκτονία/ Υπάρχει μόνο η σωστή πλευρά της ιστορίας/ Θέλω να μην λείπει καμία/ Να παίζει Αρλέτα στα ηχεία». Αυτή είναι η «Αρλέτα» του MAZOHA.

11. Κάποιοι στίχοι έχουν έρθει για να μείνουν (ξανά): Και έχουν μούτρα να μιλάνε/ Που μας βλέπουν και γυρνάνε και μας φτύνουν/ Και το δάχτυλο κουνάνε μας ρωτάνε /Αν τα κάναμε σωστά/ Δηλαδή αν είμαστε κανονικά παιδιά. Παρακαλώ, κόψτε τα εισιτήριά σας για την «Ανισόπεδη Ντίσκο» του Pan Pan.

12. Γιατί Pan Pan και MAZOHA αποτυπώνουν όλο αυτό το χάωμα, το πνίξιμο και το μπέρδεμα που ξεκινάει από το πρώτο σκρολάρισμα στο κινητό μέχρι την ώρα που θα καταρρεύσουμε με τα ρούχα στο κρεβάτι. Σε μια σκληρή εποχή, θα χωρά πάντα τρυφερότητα και σαρκασμός.

13. Κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα, αλλά  «Το τελευταίο βράδυ στη Γη» το φανταζόμαστε αγκαλιασμένοι τραγουδώντας «Είναι ωραία να πεθαίνουμε παρέα».

Bonous: Γιατί βλέποντας το κοινό θα καταλάβεις ποιοι είναι η νεολαία και ποιοι εκείνη που θέλουν να κάτσουν μαζί της.