Όχι αδερφούλη κι αδερφούλα μας. Το να σέβεσαι και ν’ αγαπάς τα ζώα δεν είναι μόδα. Δεν είναι επιλογή, ούτε θέμα οπτικής. Το να σέβεσαι και ν’ αγαπάς τα ζώα είναι υποχρέωσή σου. Είναι πλάσματα όπως κι εσύ, κι αξίζει να τους φέρεσαι όπως και στους ανθρώπους (όχι ότι αυτό είναι πάντα καλό, βέβαια…).
Κι αυτό που σήμερα πολλοί νομίζουν πως είναι σημείο των καιρών, οι άνθρωποι στην Αμερική του 1920, στην Αμερική της βαθιάς ύφεσης, στην Αμερική την πείνας και της ανέχειας, το ξέρανε. Απόδειξη; Ιδού (μέσα απ’ την έρευνα του boredpanda.com) μια σειρά αφίσες εκείνης της εποχής που σου δείχνουν ακριβώς αυτό: πως δεν χρειάζεται να ζεις σε μια κοινωνία “χωρίς προβλήματα” για να συμπονάς και να προσφέρεις στα ζωντανά. Ακόμα και στην πιο κακή κατάσταση, ένας άνθρωπος (πρέπει να) ξέρει πως η κλοτσιά σ’ ένα αδέσποτο δεν του προσφέρει τίποτα. Η αγκαλιά σ’ ένα αδέσποτο του προσφέρει λίγη ζέστη, λίγη αγάπη κι έναν παντοτινό φίλο.
