Πανδημία και lockdown; Καλά πήγε για το Θέμο που γράφει το μουσικό ημερολόγιο της καραντίνας. Μόνος του.  Γράφει στίχους και μουσική, παίζει όλα τα όργανα, κάνει τις μίξεις, τα γυρίσματα και το μοντάζ των βίντεο. Το πιο πρόσφατο τραγούδι αυτής της συλλογής, ένα medley χριστουγεννιάτικων διασκευών με τίτλο «Κρούσματα Παντού», ξεπέρασε το 1.000.000 views τις πρώτες δύο ημέρες κυκλοφορίας του.

Περιμένατε την δημοφιλία του “Κρούσματα Παντού;

Όχι. Για κανένα τραγούδι δεν έχω καταφέρει να προβλέψω πώς θα πάει. Για παράδειγμα, το αγαπημένο μου από αυτά τα τραγούδια, η “Καταδίκη (Αγκαλιά με τα αντισηπτικά)”, έχει τα λιγότερα views. Για το “Κρούσματα Παντού” προφανώς παίζει ρόλο ότι πατάει σε πασίγνωστες χριστουγεννιάτικες μελωδίες, αλλά και το ότι βγήκε στην πιο δύσκολη στιγμή της πανδημίας. Φαίνεται ότι ο κόσμος έχει ανάγκη το χιούμορ, ακόμη και το black humor, σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Βέβαια, νιώθω λίγο αμήχανα όταν βλέπω βιντεάκια με μικρά παιδιά να τραγουδάνε “θα πεθάνουμε όλοι τελικά”.

Πώς βρίσκει κανείς έμπνευση στην καραντίνα; 

“Τις περισσότερες φορές η έμπνευση μού έρχεται στο ντους ή περπατώντας, στο δρόμο για το στούντιο. Γενικά, οι καλές ιδέες κατεβαίνουν σε τελείως άσχετες στιγμές. Όλα τα τραγούδια που έγραψα για την πανδημία –μια σειρά που έχω ονομάσει “Ημέρες Καραντίνας”– προέκυψαν αυθόρμητα. Βέβαια, από τη στιγμή που σου έρχεται στο μυαλό ένα αστείο δίστιχο, μέχρι να φτάσεις σε ένα ολοκληρωμένο κομμάτι χρειάζεται αρκετή δουλειά.

είναι μία καλή στιγμή να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει μπάντα- εγώ είμαι όλοι αυτοί

Ποιο ήταν το πρώτο σας κομμάτι για την καραντίνα και πώς έγινε σουξέ; 

“Το πρώτο κομμάτι που έγραψα ήταν “Ο Καρ*όλης ο ιός” στην αρχή της καραντίνας του Μαρτίου. Δεν πίστευα ότι θα δώσει κανείς ιδιαίτερη σημασία. Είχα –όπως όλοι- πολύ χρόνο για σκότωμα και σκέφτηκα να φτιάξω ένα βίντεο για να γελάσουν οι φίλοι μου στο Facebook, να “σπάσω” λίγο τη μαυρίλα και την ανησυχία που επικρατούσε. Δεν έγινε ακριβώς σουξέ, αλλά 40.000 προβολές ήταν πάρα πολλές για ένα βίντεο που ανέβηκε στο προσωπικό προφίλ ενός μάλλον άγνωστου μουσικού.

Μια – δυο μέρες μετά μου ήρθε -στο ντους φυσικά- η ιδέα για το “Αχ Ντίνα (η καραντίνα)”. Αποφάσισα να εμπλουτίσω το βίντεο με επιπλέον χαρακτήρες: κατέβηκα στην αποθήκη, πήρα ό,τι περούκα και γυαλί ηλίου είχα στα αποκριάτικα και κάπως έτσι γεννήθηκαν η Ξανθιά, o Αφάνας, ο Μαυροφορεμένος κιθαρίστας και τα υπόλοιπα μέλη της “μπάντας” που πρωταγωνιστούν στα βίντεο. Παρεμπιπτόντως, είναι μία καλή στιγμή να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει μπάντα- εγώ είμαι όλοι αυτοί. Συνεχίζω να διασκεδάζω πάρα πολύ που τόσος κόσμος δεν το καταλαβαίνει και σχολιάζει “μπράβο παιδιά” και “είστε υπέροχοι”, παρότι πρόκειται ξεκάθαρα για έναν άνθρωπο, με τις χειρότερες μεταμφιέσεις στην ιστορία της μουσικής. Τέλος πάντων, η “Ντίνα” όντως έγινε viral και δεν έχω ιδέα γιατί. Γενικά, δεν έχω σταματήσει να εκπλήσσομαι με την αγάπη του κόσμου για αυτά τα τραγουδάκια. Θεωρώ ότι είμαι ένας μέτριος μουσικός, ενώ στιχουργικά κάνω μάλλον προβλέψιμα αστεία.

Ποιό είναι το πιο αστείο και ποιο το πιο συγκινητικό σχόλιο που διαβάσατε για το κομμάτι “Σώσε τη γιαγιά”; 

“Δεν ξέρω αν είναι αστείο, αλλά το σχόλιο που πήρε τα περισσότερα like ήταν αυτό:”Πες ότι θα χάσουν [τα εγγόνια] και την σύνταξη [της γιαγιάς], να δεις πως θα πειθαρχήσουν…”.Πολύ συγκινητικά ήταν τα σχόλια και μηνύματα από δασκάλες νηπιαγωγείου και δημοτικού που μου έγραφαν ότι θα μάθουν το τραγούδι στα παιδιά για να περάσουν το γνωστό μήνυμα “μάσκα-χέρια-αποστάσεις”. Βέβαια, δεν ξέρω πόση απήχηση έχει στη νεολαία αυτό το κράμα country και ζακυνθινής καντάδας.

Πώς γυρίζετε τα βίντεο σας;

“Η όλη διαδικασία παίρνει περίπου μία εβδομάδα για κάθε βίντεο. Χρειάζομαι τουλάχιστον μία ημέρα για να γράψω τους στίχους κι άλλη μία για τη μουσική. Μετά ηχογραφώ όλα τα όργανα και τις φωνές και ακολουθεί η μίξη –άλλες δύο ημέρες.  Η ημέρα του γυρίσματος του βίντεο είναι η πιο κουραστική. Κάνω διαδοχικές λήψεις, αλλάζοντας ενδιάμεσα ρούχα, περούκες, γυαλιά και όργανα. Δεν υπάρχει οπερατέρ- απλώς στήνω την κάμερα απέναντί μου ελέγχοντας την εικόνα σε monitor. Οπότε εκτός από το να θυμάμαι τους στίχους, να παίζω σωστές συγχορδίες και να κάνω τον κλόουν, πρέπει να έχω διαρκώς το νου μου ώστε να είναι σωστή η εστίαση, να μην μείνει η κάμερα από μπαταρία ή κάρτα μνήμης και λοιπά. Οι πιο δύσκολες τεχνικά σκηνές είναι αυτές στις οποίες εμφανίζονται δύο χαρακτήρες ταυτόχρονα- όπως οι άγγελοι στο “Κρούσματα Παντού”. Θέλουν πολλή προσοχή στο γύρισμα και αρκετή δουλειά στο μοντάζ- το οποίο που παίρνει επίσης τουλάχιστον άλλη μία ημέρα”.

το ότι κατάφερα να αυξήσω κατά μερικές χιλιάδες τους followers μου δεν μεταφράζεται σε πραγματικό εισόδημα- αν εξαιρέσεις τα “ψίχουλα” που δίνει το YouTube

Σε ποιόν τραγουδήσατε πρώτη φορά το “Αχ Ντίνα”; 

“Στις γάτες μου.  Όπως οι περισσότεροι μουσικοί, έχω να κάνω “κανονικό” live από το Μάρτιο.  Είχαμε διοργανώσει μόνο μία μεγάλη streaming συναυλία για τους πρόσφυγες, το “Live For Moria”, στα τέλη Σεπτέμβρη. Αλλά τον Οκτώβριο, μέσα σε εκείνο το μικρό διάστημα που έγιναν λίγες συναυλίες και παραστάσεις με τους γνωστούς περιορισμούς, είχα πάει σε ένα live του Σπύρου Γραμμένου στον “Ορφέα”, στην Κυψέλη. Ο Σπύρος με φώναξε απροειδοποίητα στη σκηνή και είπα την “Ντίνα”. Εννοείται ότι δεν θυμόμουν όλους τους στίχους και μπέρδεψα τα λόγια μου- αλλά το κοινό συνέχισε να κάνει «παπ-σουάπ, παπ-παπ-σουάπ» στο σημείο που σκάλωσα. Ήταν πολύ όμορφα.

Ποιές είναι οι συνέπειες του lockdown στην δουλειά σας;

“Δεν υπάρχει καμία θετική συνέπεια για την μεγάλη πλειοψηφία των μουσικών. Οι περισσότεροι, όπως είπα και παραπάνω, δεν έχουν κάνει ούτε μία συναυλία από τον Μάρτιο. Πήραν 800€ στα τέλη Μαΐου μετά από μεγάλο αγώνα και μόλις τώρα, στα τέλη Νοεμβρίου, έλαβαν από 534€ για τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Συνολικά δηλαδή, μιλάμε για 1.800€ , με τα οποία έχουν να πληρώσουν ενοίκια, λογαριασμούς, τρόφιμα 8 μηνών. Αλλά ακόμη και αυτές οι μικρές ενισχύσεις δεν δόθηκαν σε όλους, ενώ μέχρι στιγμής δεν είναι σίγουρο αν θα δοθούν επιδόματα για το Νοέμβριο και για το Δεκέμβριο, παρότι είναι σαφές ότι δεν θα δουλέψει κανείς μας μέχρι το τέλος του χρόνου τουλάχιστον. Εντωμεταξύ, όσοι δούλευαν παράλληλα π.χ. σε ωδεία, τώρα δεν μπορούν να κάνουν ούτε αυτό. Έτσι, είναι πάρα πολλοί οι μουσικοί –αλλά και οι ηθοποιοί, χορευτές, τεχνικοί- που ψάχνουν άλλες, άσχετες δουλειές γιατί κάπως πρέπει να επιβιώσουν. Ακόμη και για μένα, το ότι κατάφερα να αυξήσω κατά μερικές χιλιάδες τους followers μου δεν μεταφράζεται σε πραγματικό εισόδημα- αν εξαιρέσεις τα “ψίχουλα” που δίνει το YouTube.

Σας την έπεσαν οι συνωμοσιολόγοι για το τραγούδι “Βγάλε τον σκασμό (για τον ιό)”; 

“Το τι άκουσα –ή μάλλον διάβασα- για αυτό το τραγουδάκι δεν περιγράφεται. Στα σχόλια στο YouTube θα μάθει κανείς ότι τα παίρνω από το υπουργείο Υγείας, από τον Bill Gates, από τον Σόρος, από τους “εβραιομασώνους”, από τις φαρμακευτικές εταιρίες και φυσικά από τη λίστα Πέτσα. Εντωμεταξύ όλοι αυτοί, ειδικά όσοι έλεγαν ότι είμαι “βαλτός της κυβέρνησης”, μπερδεύτηκαν πάρα πολύ όταν ανέβασα το “Δεν κολλάει στο αεροπλάνο“, με το οποίο σατύριζα τις προφανείς αντιφάσεις ορισμένων κυβερνητικών μέτρων.Τέλος πάντων, τα “ψεκασμένα” και γενικότερα τα αρνητικά σχόλια δεν είναι παρά ένα 5%-10% του συνόλου. Γι’ αυτό και προσωπικά πιστεύω ότι οι αρνητές του ιού είναι λιγότεροι από όσο νομίζουμε- απλώς κάνουν πάρα πολλή φασαρία.

Διάβασα το σχόλιο «Οι APICOS ειναι πληρωμενοι τραγουδιστες των μασώνων». Τι μας κρύβετε;

“Το μόνο που φαίνεται ότι κρύβω καλά είναι το γεγονός ότι ο Apicos είναι ένας άνθρωπος, ένα solo project που γεννήθηκε αυθόρμητα μέσα στο lockdown. Υπάρχει φυσικά και η βασική μου μπάντα, οι Picos Apicos & The Pina Coladas, με τους οποίους καταφέραμε να κάνουμε όλοι μαζί ένα τραγούδι κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, εξ αποστάσεως φυσικά- το “Ό,τι αγαπάω είναι σε καραντίνα”. Δεν τους κρύβω όμως τους Picos Apicos, να πάτε να τους ακούσετε αμέσως”.

Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε μόλις βγούμε από την πανδημία;

“Στην πράξη τα μέτρα θα αρθούν σταδιακά και θα επανέλθουμε στην πολυπόθητη “κανονικότητα” με πολύ αργούς ρυθμούς. Σε έναν φανταστικό κόσμο, όπου θα ανακοινωνόταν τελείως ξαφνικά ότι ο κίνδυνος πέρασε και είμαστε όλοι ασφαλείς, θα έτρεχα να αγκαλιάσω και να φιλήσω όλους τους ανθρώπους που αγαπάω. Μετά θα πήγαινα σε μία μπάρα και θα έπινα μέχρι τις 5 το πρωί. Μόλις περνούσε το hangover, θα οργάνωνα ένα μεγάλο live των Picos Apicos & The Pina Coladas, στο οποίο δεν θα παίζαμε καθόλου τραγούδια για τον κορωνοϊό.