Τι είναι το σχολείο παιδιά; Μια μικρογραφία της κοινωνίας μας είναι. Συντηρητικά μυαλά, προοδευτικά μυαλά, καλλιτεχνικά πνεύματα, μαθηματικά μυαλά, αθλητές, γενικά άπειρες προσωπικότητες που τις αναγκάζεις να συμβιώσουν στον ίδιο χώρο. Ένα τέτοιο πράγμα είναι και το Survivor, χωρίς τα μαθήματα και τις απουσίες δηλαδή. Ή και όχι, αλλά μια ρημαδοεισαγωγή έψαχνα, αυτό σκέφτηκα, αυτό έγραψα. Προχωράμε. 

Τριαντάφυλλος. Πρόεδρος 15μελούς

Ο υπερκοινωνικός γλίτσας πρόεδρος που όλοι είχαμε. Στα μαθήματα δεν είναι άριστος αλλά κάπου περνάει. Στα διαλλείματα πάει πάντα στο καπνιστήριο και στο δρόμο χαιρετάει τους πάντες με αγκαλιά που συνοδεύεται από ένα “αδερφούλη μου”. Στις χοροεσπερίδες και στην πενταήμερη μας κλέβει τόσο όσο, αλλά δίνει και 2-3 τσάμπα εισιτήρια και το έχει για καμάρι “Θα μπορούσα να τα πάρω εγώ, αλλά δεν το έκανα γιατί δεν ήθελα να στερήσω από κάποιον φίλο την εκδρομή”. Τον κάνουν όλοι παρέα, όχι απαραίτητα γιατί τον τον συμπαθούν. Ο ίδιος σαν άλλος χαμαιλέοντας,  μπορεί να αράξει με το βαποράκι του σχολείου να μιλάνε για φούντες αλλά και με τον σημαιοφόρο να μιλάνε για μαθηματικά. Σε τίποτα από τα δύο δεν είναι ξεφτέρι, αλλά τα λέει με έναν τρόπο που σε πείθει. “Τι κάνουμε σε αυτή την άσκηση Τριαντάφυλλε;” “Το έτσι μωρέ που λέγαμε πριν, που κάνει το έτσι, ναι μωρέ το ξέρω”.

James. Αντιπρόεδρος – Γραμματέας

Ο ταλαίπωρος James, προσπαθεί πολύ. Κάνει ό,τι μπορεί για να βγει πρόεδρος και τρελαίνεται που χάνει κάθε χρόνο από τον Τριαντάφυλλο που δεν προσπαθεί κιόλας. Όλα αυτά, του σκάνε στο πανεπιστήμιο που πάει σε αντίπαλη παράταξη από τον Τριαντάφυλλο (συνήθως Δ.Α.Π. James, ΠΑΣΠ ο Τριαντάφυλλος), με μοναδικό στόχο της ζωής του να τον κερδίσει σε εκλογές. Ρε όσες ψήφους και να πάρει, όσα μπουκάλια κι αν βγάλει σε κόσμο, όσες εκδρομές κι αν τους πάει στη Μύκονο και στην Αράχοβα, δεν καταφέρνει ποτέ να γίνει πιο αγαπητός από τον Τριαντάφυλλο. Και ο James προσπαθεί να αράξει με όλους, αλλά τα βαποράκια συνήθως τον τρώνε στο σταφ και οι καλοί μαθητές δεν του δίνουν να αντιγράψει. 

Ανθή. Η μαθήτρια που ήρθε στη μέση της χρονιάς από το ιδιωτικό.

Εκτός τόπου και χρόνου. Η κοπέλα είχε μάθει να σκάει σχολείο με οδηγό, αλλά όταν σταμάτησε η τράπεζα να δίνει δανεικά στον μπαμπά, σταμάτησαν και αυτά. Το σοκ που έπαθε η κακομαθημένη φίλη μας ήταν μεγάλο. Δεν μπόρεσε να τα βρει με κανέναν στο σχολείο, αλλά εδώ που τα λέμε, δεν προσπάθησε κιόλας. Με όποιον κι αν καθόταν, κουτσομπόλευε τους άλλους μαθητές. Πολλές φορές, γινόταν προσβλητική μα δεν το καταλάβαινε καν, δεν την ένοιαζε κιόλας. Αν προσπαθούσες να της πεις κάτι είτε ως παράπονο, είτε συμβουλή γιατί τη λυπόσουν,  έβαζε τα κλάματα ή τις φωνές, αναλόγως ποιος άκουγε εκείνη τη στιγμή. Σε κάρφωνε σε κάποιον καθηγητή μόνο με ψέματα ή υπερβολές και όταν με αποδείξεις έδειχνες στους καθηγητές σου ότι δεν έχεις κάνει κάτι, έκλαιγε πάλι.

Περικλής. Απουσιολόγος.

Όχι ο καλός, ο άλλος ο κακιασμένος. Αυτός που έπαιρνε χαρά όταν όταν σου έβαζε απουσία και στόχος των σχολικών του χρόνων ήταν να μείνει κάποιο παιδί στην ίδια τάξη. Στο δικό μου σχολείο αυτός συνήθως δεν ήταν ο καλύτερος μαθητής, αλλά ο αμέσως επόμενος που έπαιρνε το απουσιολόγιο όταν έλειπε ο πρώτος. Έβγαζε λοιπόν όλη τη χολή του εκεί, γιατί και διάβαζε όλη μέρα και δεν ήταν ο καλύτερος, και δεν τον συμπαθούσε και άνθρωπος. Μισούσε τους καλούς μαθητές, χλεύαζε τους κακούς. Εντέλει πανελλήνιες έγραψε κάτι μέτριο και από τότε δεν ξέρει κανείς που είναι. Σκέψου μόνο εγώ που έψαξα τον δικό μου απουσιολόγο πρόσφατα στα Social Media, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝ ΠΡΟΦΙΛ.  

Κάτια. Το κορίτσι που άραζε με τα αγόρια. 

Κάτιαρος. Πανέμορφη χωρίς να τη νοιάζει γιατί το μυαλό της ήταν στη μαλακία και το καγκουριλίκι. Άραζε με τα αγόρια, σκότωνε σε όλα τα αθλήματα, ήταν μέσα σε όλους τους τσακωμούς. Τα κορίτσια του σχολείου που ήταν πιο ήρεμα, δεν την συμπαθούσαν κάστανο για πολλούς λόγους. Άλλες γιατί δεν την καταλάβαιναν, άλλες γιατί είχαν πιο “συντηρητικές προσλαμβάνουσες”, άλλες γιατί το crush τους άραζε όλη την ώρα με Κάτια ενώ με αυτές ποτέ. Γενικά λίγο ρατσισμούλη τον έφαγε από τα κορίτσια του σχολείου όχι όμως σε άρρωστα σημεία γιατί δεν την ενδιέφερε τι λένε για πάρτη της.