Θα θέλαμε πολύ να βάλουμε σε αυτή τη λίστα και ντοκιμαντέρ, αλλά γιατί θα μιλήσουμε και για κάποιες fiction ταινίες, καλό θα ήταν να το αποφύγουμε. Μελλοντικά, θα γίνει ξεχωριστό αφιέρωμα για τις βιογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει σε μορφή ντοκιμαντέρ καθώς αυτές είναι πολλές αλλά και ποιοτικές. Για την ώρα, μιας και βρισκόμαστε στο ξεκίνημα του τριημέρου, θα ασχοληθούμε με τον κινηματογράφο μιας και βρισκόμαστε σε μία εποχή που μπορεί να χαρακτηριστεί και golden age για τις ταινίες που αφορούν πρόσωπα και συγκροτήματα.

Για το λόγο αυτό, θα πάμε κόντρα στο ρεύμα και θα επιλέξουμε μερικές ταινίες που κυκλοφόρησαν πριν από πολλά χρόνια και που μπορεί να μην είναι τόσο γνωστές όσο το A Star Is Born αλλά σίγουρα ξεχειλίζουν από αυθεντικότητα, όμορφα στόρι και φυσικά, εκπληκτική μουσική. Κάποιες ίσως τις γνωρίζετε, κάποιες ίσως τις έχετε ήδη παρακολουθήσει (οι επαναλήψεις δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν) και κάποιες άλλες, είναι πολύ πιθανό να σας είναι άγνωστες. Καθίστε αναπαυτικά, θα βρείτε χρόνο να πετάξετε και χαρταετό.

The Doors, Oliver Stone (1991)

Ναι, η ταινία αφορά τους θρυλικούς Doors και φυσικά δίνει έμφαση στον frontman του συγκροτήματος, Jim Morrison. Ο Oliver Stone δεν κατάφερε να μας δώσει ένα αριστούργημα αλλά αξίζει να της δώσει κάποιος μια ευκαιρία διότι πρόκειται για μια περίεργη ταινία με πολλές και έντονες ψυχεδελικές στιγμές. Ίσως αυτό είναι αρκετό.

 

Whiplash, Damien Chazelle (2014)

Πρόκειται για μια καλή ταινία. Υπερβολική σε κάποια σημεία όσον αφορά τη τζαζ και τις απαιτήσεις της (οι οποίες είναι υψηλές), αλλά καλή ταινία. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών, Miles Teller και J. K. Simmons είναι εκπληκτικές και οι μελωδίες που θα ακούσετε ίσως σας κάνουν να κουνήσετε το πόδι σας στον ρυθμό.

 

Bird, Clint Eastwood (1988)

Και μόνο από το όνομα του σκηνοθέτη, ίσως μπείτε στη διαδικασία να την παρακολουθήσετε. Ο Clint Eastwood είναι μεγάλος λάτρης της τζαζ και αποφάσισε να κάνει μια ταινία για έναν από τους μεγαλύτερους μουσικούς που γνώρισε αυτό το είδος, τον Charlie Parker. Στο ρόλο του θρυλικού σαξοφωνίστα, ο  καταπληκτικός Forest Whitaker ο οποίος σε μερικά σημεία, μοιάζει με τον Parker. Αξίζει να αφιερώσετε το χρόνο σας γιατί είναι σίγουρο πως θα ψάξετε περισσότερες πληροφορίες για τον Bird μόλις η ταινία φτάσει στο τέλος της.

 

Mo’ Better Blues, Spike Lee (1990)

Συνεχίζουμε με τζαζ διάθεση και μία από τις πιο αδικημένες ταινίες του Spike Lee. Στο Mo’ Better Blues θα δεις τους Denzel Washington και τον Wesley Snipes και θα αναρωτηθείς πόσο άλλαξαν μέσα στα χρόνια. Καθόλου. Είναι ίδιοι με τότε. Αν και θεωρείται μια μουσική ταινία και ο Whasington μοιάζει τρομερά με τον John Coltrane, στην ουσία μιλάμε για ένα φιλμ που εστιάζει στις κακές αποφάσεις και το κόστος τους. Εννοείται πως θα την δούμε γιατί το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Spike Lee.

 

High Fidelity, Stephen Frears (2000)

Ίσως η καλύτερη ταινία που έχει πάρει μέρος ο ένας και μοναδικός John Cusack. Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο.

 

Almost Famous, Cameron Crowe (2000)

Είναι κλασική, είναι ανεπανάληπτη, είναι συγκινητική, είναι η απόλυτη μουσική ταινία που μπορείς να δεις. Ο Cameron Crowe μας μεταφέρει πίσω στο 1973 όταν ένας νεαρός δημοσιογράφος ακολουθεί μια μπάντα στην περιοδεία της και ωριμάζει απότομα. Φυσικά, γνωρίζει και την Kate Hudson. 

 

Το Blues Brothers δεν χρειαζόταν να το αναφέρουμε. Είναι μια κατηγορία από μόνο του.