Το έγκλημα στα Τέμπη, με 57 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους τόσο από τη σύγκρουση όσο και από τις φωτιές που ξέσπασαν μετά, είναι μια πληγή που δεν έκλεισε. Ηχητικά ντοκουμέντα που αποκαλύπτουν τη φρίκη, κυβερνητική συγκάλυψη και δολοφονίες χαρακτήρων φέρνουν σήμερα τους πολίτες στους δρόμους για δικαιοσύνη.

Δεν είναι πια θέμα συγκλονισμού. Είναι θέμα ευθύνης. Και όσο η φωνή των νεκρών από τα Τέμπη συνεχίζει να ακούγεται –με τη σπαρακτική κραυγή «Δεν έχω οξυγόνο» που συνόδευσε τις τελευταίες τους στιγμές– τόσο η κοινωνία αρνείται να σωπάσει. Σήμερα, 26 Ιανουαρίου, χιλιάδες άνθρωποι κατακλύζουν τις πλατείες σε περισσότερες από 180 πόλεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όχι για να θρηνήσουν, αλλά για να απαιτήσουν: «Όχι άλλη συγκάλυψη».

Το ντοκουμέντο με τις φωνές επιβατών που ζητούν βοήθεια και οξυγόνο, ενώ καίγονταν ζωντανοί, είναι η μαρτυρία που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Είναι η απόδειξη μιας τραγωδίας που η κυβέρνηση, τα τρολ και τα ελεγχόμενα μέσα προσπαθούν απεγνωσμένα να διαστρεβλώσουν. Το ψεύτικο αφήγημα ότι «το ηχητικό είναι πλαστό, κατασκευασμένο με τεχνολογία AI» ξεπερνά κάθε όριο. Η εκστρατεία αποδόμησης αυτού του στοιχείου, με προτροπές υπουργών που καταγγέλλουν πως οι συγγενείς των θυμάτων «κυνηγούν οικονομικά οφέλη», δεν είναι απλά ντροπιαστική. Είναι εγκληματική. Είναι μια νέα επίθεση σε όσους έχασαν τα παιδιά τους και τώρα διεκδικούν δικαιοσύνη.

Τέμπη δεν έχω οξυγόνο

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: Οι πολίτες που διαδηλώνουν σήμερα δεν κατευθύνονται από κανένα «σκοτεινό κίνητρο». Δεν παρακινούνται από πολιτικές φιλοδοξίες ή οικονομικά συμφέροντα, όπως ισχυρίζονται τα κυβερνητικά τρολ που ξερνούν δηλητήριο στα κοινωνικά δίκτυα. Παρακινούνται από ένα καθαρό, βαθύ αίσθημα δικαιοσύνης. Το σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο» που κυριαρχεί στις πορείες δεν είναι απλά μια φράση. Είναι κραυγή για τη ζωή που χάθηκε, για την αλήθεια που στραγγαλίζεται και για την αξιοπρέπεια που οι κρατικοί μηχανισμοί προσπαθούν να συνθλίψουν.

Οι οικογένειες των θυμάτων, αντί να λαμβάνουν στήριξη και συμπαράσταση, βρίσκονται στο στόχαστρο μιας κυνικής, οργανωμένης επίθεσης. Από τη μία, η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να δώσει απαντήσεις για το εύφλεκτο υλικό που μετέφερε το εμπορικό τρένο και προκάλεσε την έκρηξη. Από την άλλη, βλέπουμε πρωτοφανείς προσπάθειες συγκάλυψης, με τις δικογραφίες να καταχωνιάζονται στα συρτάρια και τη δημόσια συζήτηση να διαστρεβλώνεται. Η στρατηγική είναι ξεκάθαρη: να κατηγορηθούν τα θύματα και οι δικοί τους, ώστε να καλυφθούν τα ίχνη όσων ευθύνονται.

Αυτοί θέλουν συγκάληψη για τα Τέμπη. Εμείς αγωνιζόμαστε για Δικαιοσύνη

Αυτή η στρατηγική όμως δεν λειτουργεί πια. Το τείχος της συγκάλυψης καταρρέει, γιατί η κοινωνία δεν το αντέχει. Οι 180+ πλατείες που γεμίζουν σήμερα από πολίτες κάθε ηλικίας, κάθε πολιτικής πεποίθησης, κάθε κοινωνικής τάξης, είναι η τρανταχτή απόδειξη ότι το αφήγημα της κυβέρνησης έχει αποτύχει. Και όσο κι αν επιχειρούν να τρομοκρατήσουν ή να διαστρεβλώσουν, οι άνθρωποι αυτοί, που βγαίνουν στο δρόμο με τα παιδιά τους και τις οικογένειές τους, αποδεικνύουν ότι η δικαιοσύνη είναι πάνω από όλα.

Ηχηρά, ξεκάθαρα και συντεταγμένα, οι διαδηλώσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό είναι μια υπενθύμιση ότι ο θάνατος των 57 ανθρώπων στα Τέμπη δεν είναι ένα απλό «ατύχημα». Είναι έγκλημα. Και τα εγκλήματα απαιτούν δικαιοσύνη, όχι συγκάλυψη. Το πόρισμα που αναφέρει ότι 30 άνθρωποι πέθαναν από τη φωτιά και όχι από τη σύγκρουση είναι μια ανατριχιαστική λεπτομέρεια που καταδεικνύει τη διάσταση του τραγικού. Είναι μια υπενθύμιση ότι η απροσεξία, η αδιαφορία και οι παρανομίες κόστισαν ζωές.

Σήμερα δεν είναι απλά άλλη μια Κυριακή διαμαρτυρίας. Είναι η ημέρα που οι φωνές των νεκρών και των ζωντανών ενώνονται. Είναι η ημέρα που η Ελλάδα και η ομογένεια αποδεικνύουν ότι, παρά την οικονομική κρίση, την απογοήτευση από το πολιτικό σύστημα και την κατακερματισμένη κοινωνική συνοχή, υπάρχει κάτι βαθύτερο που μας ενώνει: η ανάγκη για δικαιοσύνη.

Γιατί το ζήτημα των Τεμπών δεν είναι μεμονωμένο. Είναι η εικόνα ενός συστήματος που προτάσσει την κερδοφορία έναντι της ασφάλειας, τη συγκάλυψη έναντι της λογοδοσίας, τον εκφοβισμό έναντι της αλήθειας. Και όσο οι πολίτες συνεχίζουν να βγαίνουν στους δρόμους, τόσο το σύστημα αυτό θα υποχρεώνεται να λογοδοτεί.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Δεν θα σωπάσουμε. Δεν θα αφήσουμε αυτό το έγκλημα να ξεχαστεί. Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη σε όσους χάθηκαν και σε όσους συνεχίζουν να μάχονται για την αλήθεια. Και αυτή η μάχη, όσο δύσκολη κι αν είναι, αξίζει κάθε σταγόνα ιδρώτα, κάθε φωνή που υψώνεται, κάθε βήμα που γίνεται στους δρόμους.

Αυτή τη στιγμή, το πιο σημαντικό οξυγόνο για την κοινωνία είναι η δικαιοσύνη. Και δεν θα επιτρέψουμε να μας το στερήσουν.

Ο διαδραστικός χάρτης με όλες τις διαδηλώσεις σε Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.