Τα έχουμε πει, και τα έχουμε γράψει για το “τι εστί Λιάγκας” και γιατί το “Λιαγκίζειν δεν εστί δημοσιογραφείν“. Όπως επίσης λέγαμε πριν από λίγες μέρες, για τον ξεκάθαρο, διαχρονικό ρόλο των ακροδεξιών να εμφανίζονται πάντα και παντού σαν το καλύτερο “δεκανίκι” της Δεξιάς, όπου κι όπως χρειάζεται βοήθεια.
Αν αμφέβαλλες ποτέ γιατί κάθε φορά που κάποια τεράστια παπ@ρι@ από κάποιον ακροδεξιό, κυριαρχεί στην επικαιρότητα, δες πολύ απλά τι συνέβαινε πολιτικά, στη Βουλή και στην κοινωνία τις αμέσως προηγούμενες μέρες. Τυχαίο δεν είναι ποτέ το να αποπροσανατολίζεται η “κοινή γνώμη” που λένε κι ο Πρετεντέρης κι ο Πορτοσάλτε κάθε φορά που βγαίνουν με χαμόγελα στα χείλη να μας θυμίσουν πως υπάρχουν κι άλλα θέματα να ασχοληθούν, κι όχι τα Τέμπη, η ακρίβεια, τα σκάνδαλα, η φτωχοποίηση κι η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, και, και, και…
“Σας αγαπώ” ο Λιάγκας, γλύκες ο “χριστιανοταλιμπάν” που “το είχε υποσχεθεί στην Παναγία”
Και φωνάζει ο Λιάγκας σήμερα τον βουλευτή της Νίκης, Νίκο Παπαδόπουλο γιατί προφανώς οι “χριστιανοταλιμπάν” έχουν ξεκάθαρα θέση στην εκπομπή του, και το να συνομιλεί κανείς μαζί τους, είναι “δημοσιογραφία” για αυτόν. Αλλά δεν ήταν μωρέ και τόσο δημοσιογραφικός μαζί του. “Σας αγαπώ και το ξέρετε” του λέει ενόσω κάθονται στις πολυθρόνες για να ξεκινήσουν, μπερδεύει τα λόγια του ο Παπαδόπουλος προσπαθώντας να τον ευχαριστήσει, αλλά χωρίς να ξέρει τι ακριβώς πάει να πει για “το περιβάλλον σας” και κάτι άλλα ακατάληπτα, “σας εκτιμώ πολύ γιατί είστε και σπουδαίος επιστήμονας” συνεχίζει ο Λιάγκας, “δεν έχετε και κανένα έργο Τέχνης να το ρίξω” λέει πιο μπουνταλάδικα κι από σενάριο ασπρόμαυρης ελληνικής ταινίας ο βουλευτής, που αποδείχτηκε πόσο άμαθος και απαίδευτος είναι στην τηλεοπτική έκθεση και στην μιντιακή επικοινωνία.
Πρόσεξε λίγο πάλι τι είπε ο “εθνοπατέρας” πιστεύοντας πως είναι και χιουμορίστας δηλαδή: Ότι το να “ρίξει ένα έργο Τέχνης και εκεί μέσα” θα ήταν κάπως… αστείο. Βέβαια αν σκεφτεί κανείς για μια στιγμή και μόνο το τι είπε ο σαλονικιός χειρούργος (που συνελλήφθη αλλά ως βουλευτής δεν μπορούσε να φυλακιστεί, και τελικά “έφαγε” μείωση μισθού από τον πρόεδρο της Βουλής, σπάνια περίπτωση τιμωρίας εντός κοινοβουλίου, αλλά από την άλλη, για μια τέτοια αλητεία, και λίγα είναι) χωρίς να το καταλάβει προφανώς, θα καταλήξει σε πολύ… ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Η χρησιμοποίηση του όρου “Έργου Τέχνης” και μόνο αποκαλύπτει πως είτε ασυνείδητα, είτε (ακόμα χειρότερα απολύτως συνειδητά) θεωρεί τέτοια τους πίνακες που έριξε κτλ, στην Εθνική Πινακοθήκη. Κι ας έλεγε στην συνέχεια, καθ’ όλη την διάρκεια της 20λεπτης συνέντευξης του στο Πρωινό του ΑΝΤ1 για “βέβηλα έργα” και “προσβολή” και αντίστοιχες έννοιες.
Το πιο ενοχοποιητικό και ξεκάθαρα επιβαρυντικό στοιχείο της “απολογίας” Παπαδόπουλου, που ουσιαστικά ήταν μια “διόρθωση” και ένας “καθαρισμός από την σκόνη της στιγμιαίας μαυρίλας” που τον καταπλάκωσε, ήταν η σαφής αναφορά του χειρούργου στο “σχέδιο του”. Παρότι η πρώτη του κουβέντα στον “αγαπημένο του κύριο Λιάγκα” ήταν πως “ήταν μια αντίδραση της στιγμής”, στην συνέχεια ο βουλευτής της Νίκης εξιστόρησε όλο του το πλάνο. Το οποίο μας “δικαιολογεί” αρχικά πως το είχε βάλει μπρος από “τα τέλη Ιανουαρίου”, όταν και άρχισε να προσπαθεί (με ερωτήσεις στη Βουλή, και επιστολές στην Πινακοθήκη) να ξεκρεμαστούν οι πίνακες που δεν του άρεσαν (και που με πάθος προσπαθούσε να αποδείξει στο “φιλοθεάμον” τηλεοπτικό κοινό πως είναι “προσβλητικοί για την πίστη μας”).
Ο Νίκος Παπαδόπουλος απάντησε: «Ήταν λάθος, ήταν αντίδραση της στιγμής. Ασχολούμαι από τις αρχές Γενάρη με αυτό το θέμα. Έκανα επίκαιρη ερώτηση στην κα Μενδώνη, η οποία μου απάντησε ότι δεν μπορεί να λογοκρίνει την τέχνη. Μετά έστειλα επιστολή στην Εθνική Πινακοθήκη, έκανα τις αναφορές μου, έκανα τα πάντα».
«Έδωσα λόγο στην Παναγία και είπα ότι θα κάνω ό,τι μπορώ να αφαιρεθούν τα έργα στην Πινακοθήκη» πρόσθεσε στη συνέχεια, χαρακτηρίζοντας τα έργα τέχνης «περιττώματα του διαβόλου».
«Εκείνη την ώρα αυτό μου ήρθε να κάνω για να γλιτώσω από τα τερατουργηματικά έργα. Προειδοποίησα δύο κοπέλες γι’ αυτό που συνέβη και τους είπα να μην στενοχωρηθούν. Έριξα τις εικόνες κάτω, δεν είχα λογική εκείνη την ώρα. Έτσι αντέδρασα και δεν το είχα σκοπό» συμπλήρωσε ο Νίκος Παπαδόπουλος.
«Είναι βία αυτό που κάνατε στην Εθνική Πινακοθήκη» του είπε ο παρουσιαστής, κι ο βουλευτής της Νίκης απάντησε: «Ζητώ συγγνώμη από τον ελληνικό λαό γι’ αυτήν την ασχήμια, και αποτρέπω τον καθέναν να το κάνει».
Οπότε, “αποστολή εξετελέσθη”, το “κακό παιδί που ξέφυγε από το πάθος της στιγμής” απολογήθηκε δημοσίως, ο “άτεγκτος, σκληρός” παρουσιαστής τον επέπληξε αλλά τον συγχώρησε, και τώρα ο Παπαδόπουλος θα επιστρέψει στην λήθη της κοινοβουλευτικής ασυλίας, αλλά αν δεν τα καταφέρει να ξαναεκλεγεί, μια νέα καριέρα, πανελίστα και “βοηθού παρουσιαστή” ανοίγεται πλέον διάπλατα μπροστά του. Φυσικά, έχει ήδη κατοχυρώσει τον ρόλο του “κριτικού Τέχνης”, με ειδίκευση στην “αντιχριστιανική” και “βέβηλη” Τέχνη εφεξής, και σε κάθε περίπτωση που οποιαδήποτε “θεούσα” ή “φανατική χριστιανή” κάνει κάτι παράλογο, παράνομο, υπερβολικό ή κάτι αντίστοιχο, ο Παπαδόπουλος θα αναφέρεται, και πιθανότατα θα καλείται να σχολιάσει, αφού πλέον έχει “γκαραντί” χριστιανοσύνης για τα πρωινάδικα κτλ.
