Έχει καθιερώσει μια ωραία συνήθεια το Ertflix. Να ανεβάζει «θεματικές» ταινίες ανάλογα με την εποχή, με την περίσταση. Κάπως έτσι και με αφορμή τη χθεσινή (12/5) Γιορτή της Μητέρας έφερε στον κατάλογό του μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ταινίες. Καλή ώρα το Black Stone. Ένα ελληνικό «διαμαντάκι», σε σκηνοθεσία Σπύρου Ιακωβίδη, που δεν έχει λάβει την αναγνώριση που θα (του) έπρεπε. Με υπέροχο και πανέξυπνο σενάριο, συνδυάζει άρτια ρεαλισμό με (πικρό) χιούμορ.
Nα η ιστορία όπως τη βρίσκουμε στη σύνοψη που μας δίνει το Ertflix: «Με αφετηρία ένα ντοκιμαντέρ για τους υπαλλήλους “φαντάσματα” του δημοσίου, δύο κινηματογραφιστές πέφτουν επάνω στη Χαρούλα, μία υπερπροστατευτική Ελληνίδα μάνα, η οποία αναζητεί τον εξαφανισμένο, δημόσιο υπάλληλο, γιο της.
Όταν το όνομά του συνδέεται με μία απάτη, η Χαρούλα ξεκινάει, μαζί με τον νεότερο, ανάπηρο γιο της, να «καθαρίσει» το όνομά του. Με τη βοήθεια ενός Ελληνοαφρικανού ταξιτζή και μίας “παράφωνης” αντιφασιστικής οργάνωσης, οι κινηματογραφιστές ακολουθούν τη Χαρούλα ενόσω προσπαθεί να βρει και να φέρει πίσω στο σπίτι τον πρωτότοκο γιο της».
Η ερμηνεία της Ελένης Κοκκίδου είναι απλά συγκλονιστική
Και αφού κάναμε τις πρώτες συστάσεις, πάμε και να γνωριστούμε καλύτερα με μια ταινία που στα 83 λεπτά που κρατάει σε κάνει δικό της με τον πλέον φυσικό τρόπο ενώ αποτέλεσε ένα από τα σουξέ της περσινής καλοκαιρινής περιόδου, ένα στόμα με στόμα «πήγαινε δες το» των θερινών σινεμά.
Τη διαφορά κάνει η Ελένη Κοκκίδου. Εκπληκτική, νέτα σκέτα. Είναι όλη πάνω της η πλοκή και ως εκ τούτου ήταν το πλέον κομβικό τι θα «βγάλει» ερμηνευτικά. Καταφέρνει και γίνεται η «Ελληνίδα μάνα» επί συνόλω. Δεν ξέρεις τη «Χαρούλα» αλλά έχεις γνωρίσει ένα σωρό «Χαρούλες» στη ζωή σου.
Το άνωθεν δεν σημαίνει πως παίζει και μόνη της – κάθε άλλο. Πλαισιώνεται από μια πολύ δυνατή ομάδα ηθοποιών που όλοι τους, ένας για όλους και όλοι για έναν, κάνει αυτό που πρέπει και με το παραπάνω. Όπως ο Κέβιν Ζανς Ανσόνγκ, γνωστός και ως Νέγρος του Μοριά.
Βάλε Ertflix για κάτι οικεία… διαφορετικό
Μην περιμένεις να ξεκαρδιστείς ή κάτι τέτοιο – αν και σίγουρα θα γελάσεις ανά σημεία. Έχουμε να κάνουμε με μια πικρή κατά βάση σάτιρα, μια μαύρη κωμωδία, που χρησιμοποιεί όταν το επιλέγει ως όχημα φαινομενική ελαφρότητα ανά διαστήματα προκειμένου να καταθέσει την αλήθειά της. Μην περιμένεις επίσης να «μιζεριάσεις» παρά τη ροπή προς το έντονο συναίσθημα που σταδιακά κυριαρχεί επί της οθόνης.
Θα βρεις αυτά που πρέπει σε ένα έργο που κρατάει ισορροπίες και προσεγγίζει με σεβασμό το θέμα του. Η επιλογή επίσης να γυριστεί το Black Stone ως mockumentary αποδεικνύεται εύστοχη και δίνει το κατάλληλο πλαίσιο για να προκύψει κάτι που σε βάζει σε ρόλο παρατηρητή, αλλά όχι απόμακρου. Κοιτάς, βιώνεις, αισθάνεσαι, σκέφτεσαι και συγκρίνεις.
Όταν λοιπόν σήμερα ή όποια στιγμή θες ως τις 10/8 (ως τότε θα είναι διαθέσιμη η ταινία στο Ertflix) νιώσεις πως είσαι σε φάση να δεις κάτι οικείο αλλά και διαφορετικό, κυρίως κάτι πολύ καλό, μπες ΕΔΩ. Το Black Stone σε περιμένει να το ανακαλύψεις και μαζί να καταλάβεις γιατί σάρωσε σε διάφορα φεστιβάλ στα βραβεία του κοινού.
