Ίσως είναι ο σημαντικότερος σκηνοθέτης κινουμένων σχεδιών όλων των εποχών. Όποιος έχει ήδη παρακολουθήσει μερικές από τις ταινίες του, καταλαβαίνει ότι αυτές αποκτούν διαφορετικά νοήματα ανάλογα με την ηλικία του, χωρίς ωστόσο η αναγκαία παιδικότητα να εξασθενεί μέσα στο χρόνο. Καθώς μεγαλώνεις, γεννιούνται νέοι παράμετροι και το διαπιστώνεις παρακολουθώντας, για παράδειγμα, το Kikis’s Delivery Service το οποίο είναι γεμάτη]ο από μηνύματα για τη γυναικεία χειραφέτηση, τις δυσκολίες και τις ευκολίες που παρουσιάζονται μπροστά σου στην ενήλικη ζωή.

«Η ευφυΐα του Μιγιαζάκι έγκειται στην ικανότητά του να θυμάται ό,τι βλέπει. Ανοίγει τα συρτάρια στο νου του και ανασύρει αυτές τις οπτικές μνήμες, δημιουργώντας χαρακτήρες, τοπία και μορφές οι οποίες σφύζουν από πρωτοτυπία», δήλωσε κάποτε ο συνιδρυτής του Studio Ghibli, Τόσιο Σουζούκι. Αν και ο Μιγιαζάκι είχε ήδη παρουσιάσει δείγματα της δουλειάς του από τη δεκαετία του 1970. Στη δύση έγινε γνωστό το 1999, όταν η Miramax διένειμε στις ΗΠΑ το Princess Mononoke.

Στην Ιαπωνία, βέβαια, εκείνη την εποχή ο Μιγιαζάκι έβλεπε τις ταινίες του να σημειώνουν τη μία επιτυχία μετά την άλλη. Η επιτυχία και στις ΗΠΑ ήταν απλά μία ακόμη επιβεβαίωση ότι αυτό που δημιουργεί, ξεφεύγει κατά πολύ από το στενό πλαίσιο των κινουμένων σχεδίων και αγγίζει ζητήματα όπως η σχέση των ανθρώπων με τη φύση, την τεχνολογία και το πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας να επικρατήσει η ειρήνη. Κάθε σύγκριση με Ουώλτ Ντίσνεϊ είναι ανώφελη. Ο Μιγιαζάκι δεν είχε σκοπό να δημιουργήσει έναν εμπορικό κολοσσό και αυτό γιατί ήθελε να έχει τον απόλυτο καλλιτεχνικό έλεγχο. Ευτυχώς, θα πούμε εμείς. Επίσης, μην ξεχνάμε πως επιστρέφει με νέα ταινία. Όχι σύντομα, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει.

Ακολουθεί μια λίστα για ”αρχάριους”, για τα άτομα που θέλουν να δουν τις ταινίες του Μιγιαζάκι αλλά δεν ξέρουν από πού να ξεκινήσουν.

My Neighbor Totoro (1988)

H Μέι και η Σατσούκι πιάνουν φιλίες με μερικά πλάσματα του δάσους. Ένα από αυτά, ο Τοroro, έμελλε να γίνει και το σήμα της Studio Ghibli. Μακριά από το θόρυβο της πόλης της μεταπολεμικής Ιαπωνίας, ανακαλύπτουν έναν κόσμο από πνεύματα και κάπου εκεί, ξεκινά και η περιπέτειά τους. Η ταινία, όπως και οι υπόλοιπες που ακολουθούν, θεωρείται κλασική.

 

Porco Rosso (1992)

Η λιγότερο γνωστή ταινία της λίστας, αν και δεν θα έπρεπε καθώς μιλάμε για μία εκπληκτική δουλειά. Το Porco Rosso είναι βασισμένο στο manga Hitokei Jidai από τον ίδιο τον Μιγιαζάκι και μας κάνει γνωστή την ιστορία ενός πρώην πιλότου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο οποίος κυνηγά πειρατές πάνω από την Αδριατική. Σε ένα σημείο, ακούμε τον πρωταγωνιστή να λέει ”προτιμώ να είμαι γουρούνι παρά φασίστας”. Αξίζει!

 

Princess Mononoke (1997)

Η ταινία σταθμός για τον Μιγιαζάκι καθώς τον έκανε γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο. Ακολουθεί την ιστορία του πρίγκιπα Ασιτάκα ο οποίος βρέθηκε ανάμεσα στη διαμάχη των θεών του δάσους και των ανθρώπων. Εδώ βλέπουμε και την αγαπημένη θεματική του σκηνοθέτη που δεν είναι άλλη από τη σχέση του ανθρώπου με τη τη φύση αλλά και τις επιπτώσεις μετά τις παρεμβάσεις των πρώτων στο περιβάλλον. Μην τη χάσετε.

 

Howl’s Moving Castle (2004)

H Σόφι, η οποία φτιάχνει καπέλα και ζει σε ένα βασίλειο, μεταμορφώνεται σε μια 90χρονη γυναίκα όταν μια μάγισσα την καταριέται. Τότε, γνωρίζει τον Χάουλ και το κινούμενο κάστρο. Εκτός από τα τρανταχτά περιβαλλοντολογικά και αντιπολεμικά μηνύματα, ο Μιγιαζάκι ασχολείται και με τα γηρατειά το οποία δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μια ‘’κατάρα’’ αλλά ως κάτι θετικό. Ναι, το Κινούμενο Κάστρο έφτασε μέχρι και τα Όσκαρ.

 

Spirited Away (2001)

H 10χρονη Τσιχίρο αιχμαλωτίζεται μέσα σε μια πόλη-φάντασμα. Οι γονείς της, σε μία εκπληκτική σκηνή, μεταμορφώνονται σε γουρούνια και για να τους σώσει, πρέπει να περάσει μια σειρά από δοκιμασίες. Το Spirited Away παραμένει η πιο επιτυχημένη εμπορικά ταινία στην Ιαπωνία, όχι του Μιγιαζάκι, γενικά. Κέρδισε επίσης και Όσκαρ. Ξεκινήστε από αυτή καλύτερα, είναι σίγουρο ότι θα τη λατρέψετε.