Δύο αδέρφια, η Λυδία και ο Κωνσταντίνος. Ένα βιολί και ένα βιολοντσέλο. Μία μπάντα, οι String Demons. Χορδές, πάθος, κλασική, παραδοσιακή και μέταλ μουσική. Πολλές συναυλίες και παραστάσεις. Όλα αυτά ενώνονται και βαδίζουν στον ίδιο μεγάλο δρόμο, μια λεωφόρο η οποία έχει αποκτήσει το δικό της όνομα: «Λεωφόρος Εγχόρδων». Εκεί γίνεται μια μίξη διαφορετικών σημείων της μουσικής, με ιδιαίτερο και απλό συνάμα τρόπο. Τραγούδια, ορχηστρικά, δικά τους όπως ο Άλφα (που το ερμήνευσε ο Χ. Θηβαίος), The Immortal, Doctor, Breathe, διασκευές τους που έχουν αγαπηθεί αλλά και καινούργιες, Iron Maiden, Vivaldi, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, πολυαγαπημένα τραγούδια ελληνικά και ξένα με την ανατρεπτική ματιά της μπάντας.
Με όχημα τα έγχορδα, τις φωνές, τα κρουστά, οικεία μα και ολοκαίνουργια ακούσματα, οι String Demons μας προσκαλούν να τους ακολουθήσουμε στη μουσική τους Λεωφόρο, σε όλα ανεξαιρέτως τα “χωράφια” της μουσικής, χωρίς ταμπέλες και στεγανά, σε μία συναυλία που έχει χαρακτηριστεί ως ”ζωντανή απόλαυση των αισθήσεων”. Οι live εμφανίσεις τους σε Ελλάδα και εξωτερικό εκρηκτικές, χωρίς να χάνουν τη μαγεία και τον λυρισμό τους, ξεσηκώνουν μεγάλους και μικρούς, με την ατμόσφαιρα να γίνεται τουλάχιστον διονυσιακή όταν τα δάχτυλα τους ακουμπήσουν τα έγχορδα. Με αφορμή το πολυαναμενόμενο το live τους στο Faust στις 23 Δεκεμβρίου, μιλήσαμε μαζί τους.
Ποια ήταν η αφορμή για να δημιουργηθούν οι String Demons και πώς επιλέξατε να ασχοληθείτε με το βιολοντσέλο και το βιολί; Το ρωτάω αυτό γιατί συνήθως όταν οι νέοι αποφασίζουν να ασχοληθούν με τη μουσική, πιάνουν στα χέρια τους μια κιθάρα.
Λυδία: Aκούγεται κάπως δραματικό αλλά γεννήθηκαν μέσα από δύσκολες καταστάσεις και ξεκινήσαμε τέλη του 2014. Βρισκόμασταν σε πολύ περίεργη φάση εκείνο τον καιρό και λόγω πραγμάτων που είχαν συμβεί και λόγω του εαυτού μας. Εμείς με την μουσική δεν ξεκινήσαμε νέοι, αλλά μωρά! Στην ηλικία των 6 είχαμε ήδη στα χέρια μας το τσέλο και το βιολί αντίστοιχα. Η κιθάρα ήρθε λίγο αργότερα στον Κωνσταντίνο. Στην αρχή του “έβαλαν” στα χέρια βιολί το οποίο δεν του άρεσε καθόλου, σε αντίθεση με εμένα που το αγάπησα αμέσως. Η πρώτη μου όμως επαφή με τη μουσική, πριν τα 6, ήταν το τραγούδι, πράγμα που έχει εισχωρήσει στον κόσμο των String Demons τα τελευταία χρόνια.
Πόσο εύκολη είναι η μεταπήδηση σας από την κλασική, στην παραδοσιακή μουσική και από εκεί στο μέταλ και τελικά, πώς συνδέονται αυτά τα είδη μεταξύ τους;
Η μεταπήδηση αυτή είναι απλή, ίσως όχι τόσο εύκολη, γιατί η μουσική για εμάς είναι μία αλλά μπορεί να έχει πολλές διαθέσεις. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ο Vivadi μέταλ; Που κατά μία έννοια η μέταλ έχει βασιστεί σε αυτόν. Μπορεί, ας πούμε, να παίξουμε παραδοσιακά θέματα με μέταλ διάθεση ή το ανάποδο για να πούμε την αλήθεια αυτά τα εξηγούμε και τα κάνουμε καλύτερα πάνω στα live. Είναι τρομερό το πόσο κοντά είναι μουσικές που επιφανειακά φαίνονται άλλοι κόσμοι και πώς ένα όργανο που φαινομενικά δεν ταιριάζει σε ένα στυλ μουσικής, τελικά να ταιριάζει απόλυτα.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες μουσικές προκλήσεις που έχετε αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα;
Να αναγνωρίσουμε και να καταλάβουμε τι υπάρχει μέσα μας και να μπορούμε να το βγάλουμε προς τα έξω χωρίς να βασανιζόμαστε ανούσια. Αυτό βέβαια ισχύει για όλα τα πράγματα όχι μόνο για τη μουσική. Π.χ να παίξουμε κάτι που πραγματικά το θέλουμε χωρίς να μας κατατρώει αυτή η εσωτερική φωνή που συνέχεια κρίνει και βάζει εμπόδια στην ελευθερία της μουσικής. Μία πιο πρακτική πρόκληση ήταν να ετοιμάσουμε και να παίξουμε τη μουσική στην παράσταση Συρανό που είναι από τις πιο δυνατές εμπειρίες που έχουμε ζήσει. Λέμε το ρήμα ”είναι” και όχι ”ήταν” γιατί την παράσταση την έκοψε ο κορονοϊός και κάποια στιγμή θα επανέλθει.
Περάσαμε και εξακολουθούμε να περνάμε μια κατάσταση την οποία ποτέ δεν φανταζόμασταν. Δημιουργικά μιλώντας, όλοι αυτοί οι περιορισμοί που ζήσαμε, σας βοήθησαν να ασχοληθείτε πιο έντονα με τη μουσική σας;
Βασικά ελπίζουμε όντως να βγούμε μία και καλή απ αυτήν την κατάσταση. Φανταστείτε το 2019 ένας μελλοντικός εαυτός μας να έλεγε τι πρόκειται να συμβεί σε λίγους μήνες! Κάνει κύκλους η κατάσταση. Τη μια καλά, την άλλη άσχημα, τη μια υπέροχα, την άλλη ανυπόφορα. Νιώσαμε και ξεχασμένοι κάπως απ την πολιτεία, πράγμα βέβαια που σηκώνει πολλή συζήτηση. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε σχέδια και οι ρυθμοί έπεσαν κατακόρυφα, κερδίσαμε το να έχουμε μια καλύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας, πράγμα το οποίο μας βοήθησε να δούμε τη μουσική με άλλο μάτι καθώς την ζούμε από πολύ μικροί πράγμα που καμιά φορά σε κουράζει, φτάνεις σε αδιέξοδο και πρέπει να δεις τι τρέχει μέσα σου πριν συνεχίσεις. Γράψαμε κομμάτια που δεν θα μπορούσαμε ίσως αν όλα ήταν κανονικά. Έχουμε ηρεμήσει κάπως σαν άνθρωποι και το μέλλον το ατενίζουμε πιο “εναλλακτικά”.
Αλλάζουμε σελίδα. Περάσαμε ένα σχετικά καλό καλοκαίρι. Πώς το ζήσατε εσείς; Πώς ήταν η επιστροφή σας στη σκηνή μετά από καιρό και πώς νιώσατε που κάνατε ξανά αυτό που αγαπάτε;
Είναι ένας συνδυασμός του ”είναι σαν μην πέρασε μία μέρα” και του ”δε μπορώ να το πιστέψω ότι παίζω πάλι!”. Κάναμε μία μεγάλη περιοδεία μέσα σε ένα περίεργο καλοκαίρι με πολλές πίκρες για τις τόσες καταστροφές από τις πυρκαγιές, με την πανδημία πάνω απ’ τα κεφάλια μας και με κόσμο να μας λέει πόσο του έλειψαν οι ζωντανές εμφανίσεις. Με συνείδηση και γνώση για το πόσο ταλαιπωρούνται όλοι σε αυτή την κατάσταση, δώσαμε όσο καλύτερα μπορούμε τη μουσική μας σε όλους αυτούς που μας τίμησαν με την παρουσία τους και εκτιμήσαμε πιο πολύ από ποτέ τις καλές και τις κακές στιγμές , τα ξενύχτια, τα φαγητά, τα άγχη αυτού του ιδιαίτερου καλοκαιριού του ’21.
Λεωφόρος Εγχόρδων και Faust. Τι θα δούμε και τι θα ακούσουμε σε αυτή τη συναυλία και γιατί έχει χαρακτηριστεί «ζωντανή απόλαυση των αισθήσεων»;
Να πούμε την αλήθεια αυτή η φράση είχε γραφτεί ως κριτική μετά από μία συναυλία στη Θεσσαλονίκη, το θεωρήσαμε μεγάλη τιμή. Οι πρόβες που κάνουμε αυτήν την περίοδο μας οδηγούν σε καινούργια μονοπάτια. Τα ορχηστρικά κομμάτια θα συνομιλήσουν με τα τραγούδια και θα γίνουν τα καύσιμα γι αυτό το ταξίδι στη Λεωφόρο των Εγχόρδων όπου θα υπάρξουν και ανατροπές με τις διασκευές! Αλλά σίγουρα δε θα αφήσουμε τις αγαπημένες μας απ έξω και αυτές που κάνουν τη Λεωφόρο αυτή πολύ Stringdemoνική! Τραγούδια και κομμάτια μας που έχουν κυκλοφορήσει από συνεργασίες, π.χ ο Άλφα που κάναμε με το Χρ.Θηβαίο και ολοκαίνουργια που δεν έχουμε ξαναπαίξει στη σκηνή, αλλά και παλιά, οικεία, αλλά και όχι, αγαπημένα μας, με τη δική μας ματιά και μέσα από την οπτική των String Demons όπως είναι αυτή τη στιγμή: μπερδεμένοι και αδύναμοι να καταλάβουν τι ακριβώς κάνουν (ειδικά μετά από τόση καραντίνα!!), αλλά ταυτοχρόνως και ξεκάθαροι, ώριμοι και κεφάτοι να παίξουν απλά μουσική χωρίς ταμπέλες.
