Ξέρουμε ότι έχετε ψηθεί με τις ανακοινώσεις του Release για το φεστιβαλικό καλοκαίρι στην Πλατεία Νερού και το Ξέφωτο, αλλά, κάπως πρέπει να περάσουν οι επόμενοι τέσσερις μήνες. Το θέατρο αποδείχθηκε ότι μας έλειψε πολύ κατά τη διάρκεια της καραντίνας και πλέον συζητάμε συνέχεια για τις παραστάσεις που είδαμε ή εκείνες που δεν μπορούμε να δούμε γιατί δεν βρίσκουμε εισιτήρια. Έχουμε φάει αμάσητο το hype που δημιουργείται με πληρωμένα δημοσιεύματα και εμπιστευόμαστε αποκλειστικά τη διαφήμιση “στόμα με στόμα”. Εννοείται, είμαστε πάντα στο πλευρό των ηθοποιών και του αγώνα τους με αίτημα την απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος 85/2022  (το Εθνικό Θέατρο τελεί υπό κατάληψη, τόσο το Κτίριο Τσίλλερ όσο και το ΡΕΞ. Μετά την 48ωρη απεργία τους υπερψηφίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών 24ωρη απεργία στις 8 Φεβρουαρίου). 

Φυσικά, θα κλείσουμε από τώρα εισιτήρια (ίσα που προλαβαίνουμε) για αυτές τις νέες παραστάσεις τις σεζόν που είμαστε σίγουροι ότι θα γίνουν sold out. 

 “Ο Παγοπώλης έρχεται”: Τραγωδία σε τέσσερις πράξεις

Οι θαμώνες (στο πρωτότυπο έργο του 1939), δώδεκα άντρες και τρεις ιερόδουλες, είναι αλκοολικοί σε αδιέξοδο που περνούν κάθε στιγμή αναζητώντας τη λήθη ο ένας στην παρέα του άλλου. Παρασύρονται άσκοπα από μέρα σε μέρα, ζωντανεύουν πλήρως μόνο κατά τις εξαμηνιαίες επισκέψεις του πωλητή Theodore “Hickey” Hickman.Το δράμα εκθέτει την ανθρώπινη ανάγκη για ψευδαίσθηση και ελπίδα ως αντίδοτα στη φυσική κατάσταση της απόγνωσης.  Οι θαμώνες μουδιάζουν με ουίσκι και κάνουν μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά δεν κάνουν τίποτα. 

Πρώην αναρχικοί, πρώην τζογαδόροι, πρώην φοιτητές, πρώην πλασιέ, πρώην μπάρμαν, και νυν μπεκρήδες απαρτίζουν το ιδιόρυθμο κοινόβιο αυτού του μπαρ. Ο Ακύλλας Καραζήσης, ο πρώτος προσκεκλημένος σκηνοθέτης υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Δημήτρη Καραντζά στο Θέατρο Προσκήνιο, αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία του σπάνιου έργου του Ευγένιου Ο’ Νηλ. Σαν κάθε τραγωδία που σέβεται τον εαυτό της, έχει συγκρούσεις, φόνους, έρωτες και πολλές ακόμη πνευματικές περιπέτειες. Ισορροπεί συνέχεια ανάμεσα στο αστυνομικό και στο κοινωνικό δράμα, στο φανταστικό και στο ρεαλιστικό, ανάμεσα στο Noir και σε ένα ιδιόρρυθμο road movie Δωματίου.

Παίζουν: Έλενα Τοπαλίδου, Ακύλλας Καραζήσης, Γιώργος Κατσής, Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Ελίνα Ρίζου, Gary Salomon. Εισιτήρια εδώ

Μακριά από παιδιά: Ο Γιώργος Τσουρής γεμίζει θέατρα 

Μετά από μια τραυματική απώλεια, ο Τάσος και η σύζυγός του Όλγα εγκαταλείπουν το παλιό τους διαμέρισμα και μετακομίζουν στο νέο τους σπίτι. Καθώς προσπαθούν να προσαρμοστούν στην νέα πραγματικότητα, οι διαφωνίες και οι ανελέητες συγκρούσεις μεταξύ τους πυκνώνουν συνεχώς, και τα ψέματα που τους απομακρύνουν, βαθαίνουν όλο και πιο πολύ, ενώ στο σπίτι φιλοξενούν για λίγες μέρες και την ιδιόρρυθμη μητέρα του Τάσου. Ένας ξάδελφος και ένας διακοσμητής (interior designer), συμπληρώνουν τους χαρακτήρες αυτής της απρόσμενης αλλά και πολύ οικείας ιστορίας, στην οποία τίποτα δεν είναι αυτό που αρχικά φαίνεται. Το παρελθόν «εγκυμονεί» μυστικά που τσακίζουν και οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη, σαν μια οδυνηρή επιβεβαίωση ότι για να φτάσεις στην αλήθεια, πρέπει να «ματώσεις».

Οι κλειδωμένες πόρτες θα σπάσουν. Θ’ ανοίξουν για πάντα. Όπου και να τρέξεις όμως, όποιον δρόμο και να πάρεις, θα σε βγάλει πάλι στο παιδικό σου δωμάτιο. Ο βραβευμένος (βραβείο Δημήτρης Χορν 2020) ηθοποιός και συγγραφέας Γιωργής Τσουρής, μια από τις πλέον ανερχόμενες θεατρικές «φωνές» της Αθήνας – αμέσως μετά την τεράστια επιτυχία του «170 τετραγωνικά (MOONWALK)» – επανέρχεται στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης από τις 21 Φεβρουαρίου, με το νέο του έργο «Μακριά από παιδιά», που υπόσχεται, συγκίνηση, γέλιο, αγωνία και υψηλές εντάσεις. Εισιτήρια εδώ. Παίζουν: Γιωργής Τσουρής, Ελεάνα Καυκαλά, Θανάσης Ζερίτης, Μιχαήλ Μελίσσης. Στο ρόλο της Αλίκης η Χριστίνα Τσάφου.

Η Αφιέρωση του Μπότο Στράους: Ο Χάρης Φραγκούλης σκηνοθετεί

Ο Ρίχαρτ Σρούμπεκ, ένας Βερολινέζος βιβλιοπώλης στα τριάντα του, εισέρχεται σε μια καταστροφική περίοδο της ζωής του. Η Χάννα, τον έχει αφήσει και ο Ρίχαρτ δεν ξέρει γιατί. Εσωστρεφής, εγωιστής και τρομερά εξαρτημένος, είναι σίγουρος ότι εκείνη θα γυρίσει, ίσως και μόνο επειδή δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν. Αφήνει τη δουλειά του και αποσύρεται σαν ερημίτης στο διαμέρισμά του, όπου παύει να πλένεται και να ξυρίζεται για βδομάδες, αντλώντας μια διεστραμμένη ευχαρίστηση από την ηρωική απελπισία του. Ταυτόχρονα αδειάζει τις ενοχές και τις ελπίδες του σε σημειώσεις, παρατηρήσεις και στοχασμούς που προορίζονται για τη Χάννα, έτσι που το γράψιμο γίνεται η μανία του και η πραγματική του αφιέρωση – μια αφήγηση στοιχειωμένη από τη φρίκη της ερωτικής απώλειας και τον εκτροχιασμό της συνείδησης. Tο μυθιστόρημα του Μπότο Στράους ως πηγή έμπνευσης μιας παράστασης για την διαχείριση του πόνου της ερωτικής απώλειας και την πνευματικότητα της κεντρικής Ευρώπης του προηγούμενου αιώνα.  Αυτή δεν καταλαβαίνει τι της λέει, γιατί την ίδια στιγμή τον ποθεί πολύ έντονα. Αυτός επαναλαμβάνει την πρόταση, γιατί αυτή ήταν η παράκλησή της. Αυτή με μεγάλη προσπάθεια αφουγκράζεται για να συλλάβει τον λόγο που τον κάνει να πει αυτήν την πρόταση κι έτσι πάλι της ξεφεύγει το νόημα. Ρυτίδες εμφανίζονται στο μέτωπό της, δάκρυα. Φωνάζει έξω φρενών, ότι δεν καταλαβαίνει για τι πράγμα γίνεται λόγος. Ο λόγος που της είναι τόσο οικείος. Παραιτείται, κουνάει το κεφάλι, δεν θέλει να ακούσει τίποτα, βγαίνει από το δωμάτιο τρέχοντας. 

Παίζουν: Μαρία Αρζόγλου, Κατερίνα Γκιβάλου, Μάρω Γκόρτσου, Σοφία Κόκκαλη, Ανδρέας Κο-ντόπουλος, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κορνήλιος Σελαμσής, Μιχάλης Τιτόπουλος. Στο Θέατρο Σφενδόνη. Εισιτήρια εδώ

Πεταλούδες στο στομάχι: Ο Έρωτας στην Κεντρική Σκηνή του Νέου Κόσμου

Η φράση «Πεταλούδες στο στομάχι»  περιγράφει τη σωματική αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού, όταν παρατηρείται μείωση της ροής του αίματος στο στομάχι, απέναντι σε μια απειλή ή σε μια κρίσιμη κατάσταση τύπου fight-or-flight (μείνε να αντιμετωπίσεις τον κίνδυνο ή τρέξε για να σώσεις τη ζωή σου). Δεν είναι τυχαίο που η φράση έχει συνδεθεί με το συναίσθημα του έρωτα.

Ο Ρ. Α. προσπαθεί να βρει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδια του τη ζωή, δηλώνει πανσέξουαλ και insta-ποιητής, επικοινωνεί με όλα τα μοντέρνα μέσα, διασκεδάζει ξέφρενα στα πάρτι, ποστάρει με μανία, αναζητεί την προσοχή και την αποδοχή, καταθλίβεται όταν δεν τις βρίσκει, ερωτοτροπεί ακατάπαυστα, έχει απόλυτη ανάγκη από αγάπη, τρελαίνεται από την έλλειψή της, ερωτεύεται, πληγώνεται, και πάλι από την αρχή, ξανά και ξανά μέχρι να γνωρίσει τη Μόλι, που τον εθίζει σαν θανατηφόρο ναρκωτικό. Γύρω του, ένας κύκλος από άτομα που ερωτεύτηκε, που τον πρόδωσαν, που πλήγωσε, που τον ξεπέρασαν, που τον οδηγούν στο τέλος ή τον συνοδεύουν σε μια νέα αρχή. 

Εκπρόσωποι της Gen Z, των Millenials, της Generation X, των γενεών που γαλουχήθηκαν με την τεχνολογία των Η/Υ, του ίντερνετ και της δικτύωσης, οι περφόρμερ μάς θέτουν επιπλέον το ερώτημα σε τι διαφέρει ο ψηφιακός από τον αναλογικό έρωτα, πόσο μοιάζει ο έρωτας και ο χωρισμός με βουτιά από ψηλά, πόσο έτοιμοι είμαστε να παίρνουμε το ρίσκο ξανά και ξανά, αν είμαστε διατεθειμένοι να γίνουμε όλοι μας μέλη της Gen L, της γενιάς που πάνω απ’ όλα βάζει την αγάπη. Παίζουν: Κλέλια Ανδριολάτου, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος, Ίντρα Κέιν, Δωροθέα Μερκούρη, Κωνσταντίνος Μπιμπής. Εισιτήρια εδώ

Τα τραγούδια της Σωτηρίας: η μουσική παράσταση αφιερωμένη στην “Αρχόντισσα του ρεμπέτικου”

Η Χριστίνα Μαξούρη, μία από τις πιο χαρακτηριστικές και αξιοσημείωτες φωνές της νεότερης γενιάς, δίνει νέα πνοή στα τραγούδια της Σωτηρίας στο σήμερα. Συχνά έχει αναφερθεί πως η φωνή της Μαξούρη, το μέταλλό της, αλλά και ο τρόπος που «πατάει» τις λέξεις έχουν κάτι από τη Μπέλλου. Παρ’ όλα αυτά, ερμηνεύει τα τραγούδια με τον δικό της τρόπο, καθώς όπως λέει η ίδια, «σε αυτά τα τραγούδια ξαναβρίσκει η ψυχή μου το κέντρο της». Μαζί με τον Δημήτρη Χαλιώτη έχουν κάνει την έρευνα και υπογράφουν την καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης. Αγαπημένα τραγούδια που ερμήνευσε η Μπέλλου και χαράχτηκαν στην ιστορία της ελληνικής μουσικής, όπως η Περιπλανώμενη ζωή, Δε λες κουβέντα, Σαν απόκληρος γυρίζω, Μην κλαις, Είπα να σβήσω τα παλιά, Αντιλαλούνε τα βουνά, Μη μου ξαναφύγεις πια, Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια, και πολλά ακόμα, ζωντανεύουν ξανά στην παράσταση, με λιτό αλλά και ουσιαστικό τρόπο. Ένα ξύλινο πάλκο, μία γυναικεία φωνή και τέσσερις μουσικούς: τον Θοδωρή Ξηντάρη (μπουζούκι, φωνή), τον Δημήτρη Κουφογιώργο (μπουζούκι), τον Βασίλη Προδρόμου (κιθάρα, φωνή) και τον Δημήτρη Κούστα (ακορντεόν). Εισιτήρια εδώ

Η παράσταση, μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών, ξεκίνησε την πορεία της το καλοκαίρι του 2021 με τέσσερις sold out βραδιές στο Στέκι του Ηλία στο Θησείο και επαναλήφθηκε με ανάλογη επιτυχία τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς στη μουσική σκηνή Χαμάμ στα Πετράλωνα. Αυτή τη φορά, η Χριστίνα Μαξούρη και τέσσερις εξαιρετικοί λαϊκοί μουσικοί, στήνουν το πάλκο τους στο ΠΛΥΦΑ (Κορυτσάς 39, Βοτανικός) και μας προσκαλούν σε ένα ακόμα ταξίδι στη ζωή και τα τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου, από τις 6 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα, για 10 παραστάσεις.