Πριν αρκετά χρόνια, μπλέχτηκα στη διοργάνωση μιας πολύ μεγάλης εκδήλωσης. Τα καλά τα χρόνια προ κορονοϊού και πανδημίας τότε που οι συναυλίες δεν ήταν πιθανές εστίες διασποράς του ιού, αλλά όλο μας το καλοκαίρι. Ανάμεσα στα καθήκοντα μου, ήταν να συνεννοηθώ και να μιλήσω με τους Ερυθροσταυρίτες! Βρήκα λοιπόν τα στοιχεία του ευγενέστατου υπευθύνου των Σαμαρειτών και προχωρήσαμε στα δέοντα. Μέσα στον πανικό της διοργάνωσης, ρώτησα έναν παλαιότερο κάποια στιγμή για την πληρωμή των ανθρώπων και μου είπαν πως καλύπτουμε τα μεταφορικά και το φαγητό τους. “Ανά εξάμηνο κάνουμε κάποια δωρεά την οποία και χρησιμοποιούν αποκλειστικά, για την αγορά ιατρικού εξοπλισμού“.
Έπαθα ένα σοκ, αλλά στη φούρια της στιγμής το ξέχασα. Λίγες ώρες μετά, κατέφθασαν οι κοκκινοφρουροί μας. Γύρω στα 35 άτομα διαμοιράστηκαν στα 4 spots που είχαμε φτιάξει για εκείνους. Βλέπεις, είχαμε προσδοκώμενη προσέλευση 8 χιλιάδες άτομα, επομένως η παρουσία τους, ήταν τρομερά σημαντική. Μέσα σε μια καυσωνική μέρα, βοήθησαν αγόγγυστα και χωρίς να αρνηθούν καμία βοήθεια δεκάδες κόσμου, που τους χρειάστηκαν. Κάπως έτσι, κατάλαβα πως πρόκειται, για ό,τι πιο κοντά σε από μηχανής Θεούς έχουμε στη “γειτονιά” μας, τιμώντας το όνομα του εθελοντισμού.
Η ιστορία
Αντιγράφοντας από το site του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού μαθαίνουμε για την ίδρυσή του στις 10 Ιουνίου 1877, με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας. Από τη στιγμή που αναγνωρίσθηκε από τη Διεθνή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού και σήμερα αποτελεί μέρος της «οικογένειας» του Διεθνούς Κινήματος Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου. Στη μακρά πορεία του παραμένει σταθερά αφοσιωμένος στις διεθνείς ανθρωπιστικές αρχές και στην αλληλέγγυα εθελοντική προσφορά βοήθειας προς τον συνάνθρωπο.
“Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός είναι ο μεγαλύτερος ανθρωπιστικός οργανισμός στην Ελλάδα με σύνθετο έργο που βασίζεται στην εθελοντική δράση και την άμεση ανταπόκριση των πολιτών. Κινητοποιείται στοχεύοντας πάντα στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου σε περιόδους πολέμου και ειρήνης, στηρίζοντας τραυματίες, ασθενείς, πρόσφυγες, ηλικιωμένους, ανθρώπους με οικονομικές δυσκολίες και άτομα από κάθε ευάλωτη ομάδα του πληθυσμού. Η δράση του έχει συνδεθεί με την επαγρύπνηση, την αλληλεγγύη και τη φιλαλληλία και είναι συνώνυμη της αφιλοκερδούς προσφοράς και της ανιδιοτέλειας“.
Αλληλεγγύη, κοινωνική προσφορά, ανιδιοτέλεια, εθελοντισμός, συνάνθρωπος. Λέξεις βαριές, που κρύβουν μπόλικη από τη συμπόνια του κόσμου. Ένα χέρι μόνιμα απλωμένο, σε αυτόν που το έχει ανάγκη. Φύγε μακριά από δακρύβρεχτα κλισέ και μείνε στη σημασία του έργου μιας ομάδας σπουδαίων ανθρώπων, που δεν ζητάνε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες τους. Κι αν τις περισσότερες φορές χάσκουμε, όταν ακούμε θρησκευτικές παραβολές, για αυτούς τους Σαμαρείτες θα ξεβουλώσουμε τα αυτιά μας να ακούσουμε την ιστορία τους.
Οι άνθρωποι
Κάπως έτσι, βρήκα αφορμή να μιλήσω με τον κύριο Αντώνη Τσάκωνα, αρχηγό των Σαμαρειτών, του τμήματος Πειραιά. Ο Αντώνης, στις συναυλίες που τον γνώρισα, ερχόταν πρώτος κι έφευγε πάντα με τους τελευταίους, συντονίζοντας την ομάδα. Πριν έντεκα χρόνια είδε φως και μπήκε στην ομάδα του Ερυθρού Σταυρού του Πειραιά, που σήμερα αριθμεί περίπου 90 ενεργούς διασώστες και άλλα 40 άτομα στα τμήματα νοσηλευτικής και κοινωνικής πρόνοιας. “Ήμουν ενεργό μέλος, σε διάφορες ομάδες στον Πειραιά και μαζί με ένα φίλο μου, είπαμε να γίνουμε κι εμείς κομμάτι του Ερυθρού Σταυρού‘”.
Μετά από 14 μήνες, που είναι η διάρκεια της εκπαίδευσης των Σαμαρειτών, ξεκίνησε να προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του, στο κομμάτι των μαζικών συναθροίσεων και της διαχείρισης κρίσεων. “Συνήθως θα μας πετύχαινες σε συναυλίες, πολιτιστικές εκδηλώσεις και γήπεδα καθώς καλύπτουμε πάσης φύσεως αθλητικά γεγονότα“. Αυθόρμητα τελείως τον ρώτησα για τη σημερινή περίοδο που οι μαζικές συναθροίσεις, μας κούνησαν μαντίλι και το social distancing το έμαθε μέχρι κι η κουτσή Μαρία. “Δεν ξέρω αν είχες δει ή ακούσει την περίπτωση του πλοίου, που προσάραξε στην Τζια, με 190 πρόσφυγες. Οι άνθρωποι αυτοί φιλοξενήθηκαν σε μια άθλια εγκατάσταση και μια ομάδα 10 ατόμων από εμάς, πήγε εκεί. Ήταν πολύ δύσκολα, καθώς έπρεπε να αντιμετωπίσουμε κατάγματα, εγκυμοσύνες σε μια ιδιαίτερη συνθήκη, όπως αυτή του lockdown! Aντίστοιχα, άλλη ομάδα μας, ασχολείται με την καθημερινή θερμομέτρηση των κρατουμένων, στις φυλακές Κορυδαλλού. Εκτός αυτών, δεχόμαστε πολλές φορές, αιτήματα για βοήθεια από νοσοκομεία, ή δήμους για να συνδράμουμε στη μεταφορά φαγητού και υγειονομικής φροντίδας ατόμων που έχουν ανάγκη“.
“Το σακίδιο του Sport-Billy”, που δεν γεμίζει από μόνο του
Όταν τον ρώτησα, αν πληρώνεται μου απάντησε, πως “κανένας πέραν των ανθρώπων που δουλεύουν στη γραμματειακή υποστήριξη, δεν παίρνει χρήματα. Βοηθάμε εθελοντικά. Όσα χρήματα δεχόμαστε με τη μορφή δωρεών πηγαίνουν αποκλειστικά και μόνο στην αναπλήρωση των αναλώσιμων και την ανανέωση του εξοπλισμού μας. Αυτή η μαγική τσάντα που κουβαλάμε στην πλάτη κι είναι το φαρμακείο κάθε διασώστη κοστίζει 600 ευρώ περίπου, προκειμένου να μπορούμε να παράσχουμε την καλύτερη δυνατή βοήθεια σε όποιον τη χρειαστεί“.
Σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε σεισμούς, πυρκαγιές, πλυμμύρες, πλάι στον κόσμο που παλεύει να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται, θα δεις και αυτές τις κόκκινες στολές (τις “κοκκινοσκουφίτσες”, όπως είπε κι ο Αντώνης) να προσπαθούν να βοηθήσουν, με το χέρι απλωμένο προς εσένα.
Aν θες να γίνεις κι εσύ ένας από αυτούς τους υπέροχους τύπους, να μπεις στο samarites.gr για τα καθέκαστα!
