Γράφει ο Στέργιος Πουλερές

Τι πιο σύνηθες, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος ακούγοντας τον Αργύρη Παπαργυρόπουλο, γνωστό επιχειρηματία της νύχτας, να μιλάει στο OPEN για τους γκέι, για τον Κασσελάκη και να «πυροβολεί» ομοφοβικό οχετό, λειτουργώντας για ακόμα μια φορά ως αυτοφωράκιας τηλεοπτικών εκπομπών.

Δεν μας το βγάζει κανείς από το μυαλό ότι στις ψυχαγωγικές εκπομπές κάθονται στα καθημερινά μίτινγκ και αναζητούν στην ατζέντα τους ένα πρόσωπο που θα βγει να πει τα ρατσιστικά του σχόλια ή τα σεξιστικά, και τον παίρνουν τηλέφωνο για να στήσουν μια συνέντευξη εν ριπή οφθαλμού. Και δεν μας το βγάζετε από το μυαλό ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα ενδέχεται να μην ασπάζοντα όσα λένε, αλλά να το κάνουν μόνο και μόνο γιατί αυτή η συνθήκη είναι η μόνη με την οποία τους παρέχεται η προβολή που έχουν τόσο ανάγκη. 

Δεν μας το βγάζει κανείς από το μυαλό ότι στις ψυχαγωγικές εκπομπές κάθονται στα καθημερινά μίτινγκ και αναζητούν στην ατζέντα τους ένα πρόσωπο που θα βγει να πει τα ρατσιστικά του σχόλια ή τα σεξιστικά

Κάτι τέτοιο πρέπει να ισχύει και με τον Αργύρη Παπαργυρόπουλο που έχει εκφράσει πολλά περίεργα κατά καιρούς, έχοντας το know how του για δεκαετίες επιχειρηματία της νύχτας που έχει το κλασικό υφάκι «εγώ ξέρω τον τάδε και τον τάδε, έχω να σου πω ιστορίες που δεν ξέρει κανείς» ή, ακόμα χειρότερα, το υφάκι «εγώ στην ηλικία σου ήμουν 10 χρόνια μεγαλύτερος».

Η εμφάνισή του στην εκπομπή της Ελένης Τσολάκη στο OPEN είναι από αυτές που δεν χρειάζεται να σχολιαστούν. Οι δηλώσεις του εκθέτουν επαρκώς το ποιόν του.

«Μεγάλωσα μέσα στην πιάτσα, στο Μεταξουργείο. Παρακολούθησα όλη αυτή τη σταδιοδρομία που έγινε με τους ομοφυλόφιλους, με τις αδελφούλες, με το αδελφάτο, αυτό το κίνημα, το οποίο εμένα, και στο μαγαζί μου μέσα είχα και φίλους είχα και στο σπίτι μου έμπαιναν. Θα σου πω περιστατικό με έναν φίλο μου, μεγάλο ζεν πρεμιέ στην Ελλάδα. Το ήξερα ότι είναι ομοφυλόφιλος. Και μια ημέρα με έπιασε και με φίλησε στο στόμα ξαφνικά. Μέχρι να προλάβω, του έχωσα μια κλωτσιά του κερατά εκεί στις σκάλες. Ξεφτιλίστηκα, μπήκα μέσα και πλενόμουν με νερό».

Εντάξει μωρέ, πώς κάνουν έτσι κι αυτοί οι γκέι… Αδελφούλες τις είπε ο άνθρωπος, χαριτωμενίστικα, χαϊδευτικά, όχι υποτιμητικά. Άλλο που πήγε να πλύνει το στόμα του από το φιλί του ζεν πρεμιέ και τον χτύπησε. Συμβαίνουν αυτά, αυτός τον προκάλεσε.

Εμείς αναρωτιόμαστε τελικά τι είναι το σωστό: να δίνεται όλος ο χώρος σε αυτούς και να ξέρουν όλοι τι πρεσβεύει ο καθένας ή να τους κάνουμε στην άκρη από τον δημόσιο διάλογο και να τα συζητάνε μεταξύ τους; 

Σίγουρα πάντως, αυτό που θα θέλαμε να μάθουμε, είναι πως αισθάνονται στις εκπομπές πρόσωπα που δεν ασπάζονται αυτές τις απόψεις, να αποδέχονται στο όνομα της τηλεθέασης και του ντόρου, να φιλοξενούν κάθε τρεις και λίγο τέτοιες δηλώσεις.