Η καραντίνα φταίει. Μείναμε με τις φόρμες μας, στον καναπέ μας, χωρίς τις στραφταλιζέ φιοριτούρες της πραγματικής ζωής, τα παυσίλυπα για να ξεχνιόμαστε και κάναμε ενδοσκόπηση. Κάποιες γενναίες γυναίκες αποφάσισαν να πουν την αλήθεια τους. Να μην κρύβουν κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας τις κακοποιητικές συμπεριφορές που έπρεπε να υπομείνουν χωρίς καμία- απολύτως καμία- επιλογή.

Και τους ξεσκέπασαν. Δεν πέσαμε από τα σύννεφα. Απλά τρομάξαμε με τους εαυτούς μας που συμβιώναμε ανενόχλητοι με τα τέρατα. Και προφανώς οργιστήκαμε. Με τους εαυτούς μας κυρίως. Που επιτρέψαμε σε ημιατάλαντους, ντεμέκ κλειδοκράτορες της επιτυχίας, βάναυσα σκληρούς και ανερμάτιστους ανθρώπους να δρουν ατιμώρητοι για τόσα πολλά χρόνια.  Να αφαιρούν κάθε ψήγμα αθωότητας από 20χρόνα κορίτσια και αγόρια που θέλησαν να ακολουθήσουν το όνειρό τους. Ή απλά να πληρώσουν το ενοίκιο τους. Αποφασίσαμε -ίσως- ως κοινωνία να τους αποχωριστούμε και να προχωρήσουμε σε ένα μέλλον όπου οι γυναίκες δεν θα πρέπει να πρωταγωνιστήσουν στις σκοτεινές επιθυμίες κανενός ορκ διευθυντή.

Αλλά αυτή η καθεστηκυία τάξη δεν μπορεί να αντιληφθεί τη μιαρή της ύπαρξη, βγαίνει να δικαιολογηθεί, να απολογηθεί, να παραδεχτεί ότι δεν αναγνωρίζει τα όρια, ότι δεν αποδέχεται το «όχι» ως απάντηση. Γιατί έτσι κάνουν οι άνδρες παλαιάς κοπής. Με αυτή την παραδοχή τους καταφέρνουν να κάνουν την εμετική αυτή έκφραση συνώνυμο της αγαπημένης λέξης των Ελλήνων, αυτής που μαθαίνουν σε κάθε ξένο φίλο τους. Μια βρισιά δηλαδή. Ο μπαμπάς μου στη Θεσσαλονίκη αυτούς τους άνδρες παλαιάς κοπής μου έμαθε να τους λέω τσάμπα μάγκες.

Όπως γράψαμε και χθες για τη “συγγνώμη¨του Χαϊκάλη: «Προσβλητικό να κάνεις ένα απρεπές σχόλιο για την εμφάνιση ή τις ικανότητες κάποιου ή κάποιας. Προσβλητικό είναι μιλήσεις απότομα ή να σου πουν «καλημέρα» και να μην ανταποδώσεις. Προσβλητικό είναι να υποτιμάς ή να υποβιβάζεις κάποιον ή κάποια κατ’ ίδιαν ή ενώπιον τρίτων. Πολλά πράγματα είναι προσβλητικά, αλλά ξέρω κάτι που σίγουρα δεν είναι: η σεξουαλική παρενόχληση. Διότι αυτό που περιέγραψε η Αραβή και παραδέχθηκε ο Παύλος Χαϊκάλης είναι σεξουαλική παρενόχληση, διότι πολύ απλά δεν ήθελε να δεχτεί αυτό το τηλεφώνημα αφού ποτέ δεν είχε αφήσει το παραμικρό περιθώριο παρερμηνείας ότι μια τέτοια κίνηση θα είχε τη συναίνεση ή την αποδοχή της»

Γιατί όσο φωνακλάδικα να βγεις να υποστηρίξεις το δικαίωμα σου στην διαστροφή, ευτυχώς, οι μάσκες έπεσαν και το κοινό δεν σε χειροκροτεί. Είναι έτοιμο να σου πετάξει πίσσα και πούπουλα. Τελείωσαν τα παρεάκια της εξουσίας και η κατάχρησή της. Μάλλον και η συνενοχή των αυλικών. Δεν χειραγωγείται εύκολα καμία νέα γυναίκα το 2021. Ξέρει την τοξικότητα που κουβαλάς ξεστομίζοντας τσιτάτα και επικαλούμενος παρελθοντικές σκηνές με τασάκια που εκσφενδονίζονται. Και η αλαζονεία κάνει μπαμ από μακριά, όσο κι αν κρύβεται σε ιδιωτικές κλινικές.

Ο Άλκης Κούρκουλος είναι ένας ευλογημένος άντρας. Όχι γιατί κουβαλά αυτό το DNA της ακτινοβόλης γοητείας. Γιατί πιθανότατα μεγάλωσε σε μια οικογένεια που του έμαθε να σέβεται τους ανθρώπους, να μην καπηλεύεται το ταλέντο των συναδέλφων του, να μην απλώνει το χέρι του εκεί που δεν πρέπει και να είναι ειλικρινής γιατί δεν φοβήθηκε ποτέ. Είναι ευλογία να μπορείς να πορεύεσαι στη ζωή ατρόμητος.

Ο Άλκης Κούρκουλος τοποθετήθηκε αναφορικά με απόψεις που ακούστηκαν και υποστηρίζουν ότι οι τελευταίες αποκαλύψεις θα χαλάσουν την εικόνα που έχει το κοινό για το θέατρο. «Μη φοβάστε για το θέατρο. Το θέατρο δεν παθαίνει τίποτα» έγραψε σε μια λιτή ανάρτηση σε μαύρο φόντο. «Η θεατρική πράξη είναι ανώτερη, δεν περίμενε κανέναν για να εμφανιστεί. Δεν θα λείψουν σε κανέναν, κανείς μας δεν θα λείψει. Στη χειρότερη περίπτωση τα πράγματα θα παραμείνουν ίδια. Μπορεί όμως τώρα να γίνουν και καλύτερα. Τώρα γιατί τώρα μπορούν γιατί τώρα δεν φοβούνται», έγραψε χαρακτηριστικά ο Άλκης Κούρκουλος.

Και προστέθηκε στη λίστα των ανδρών που στέκονται αλληλέγγυοι στις γυναίκες που θαρραλέα και επώνυμα κατήγγειλαν τα εγκλήματα στις κουίντες. Έσπασαν την ομερτά του «περνάμε καλά στα παρασκήνια και βγαίνει στην σκηνή». Γράψαμε τις προάλλες για τον Πάνο Βλάχο και τον Μάριο Αθανασίου που πρώτοι είπαν «Το θέατρο δεν θα πάθει τίποτα», εννοώντας ότι όλα αυτά τα περιστατικά κακοποίησης πρέπει να βγουν στο φως χωρίς να υπάρχουν δεύτερες σκέψεις για το καλό του θεάτρου.

Θα πάθει όμως η “φήμη” των κραταιών βασανιστών. Θα σταματήσουν να είναι πρώτο όνομα στη μαρκίζα και οι  θεατές δεν θα κάνουν ουρά για να πληρώσουν εισιτήριο ώστε να δουν την παράστασή τους. Αυτό, ναι, πρέπει να το πάθει το θέατρο.